Halk arasında “jetonlu atari” ve “ayaklı atari” diye de bilinirler. Atari salonları zamanımızda koltuğu internet ve playstation kafelere kaptırmış ve yok olmuştur. Jetona verecek parası olan çocuklar sayısız jeton alarak çılgınca oyun bitirirler, az jeton alabilen çocuklar ise daha önceden bildikleri ve rahat oynadıkları oyunları tercih ederler. Zaten atari salonlarında en büyük olay ve amaç tek jetonla maksimum süre harcamaktır oyunun başında.

Bazı hit oyunlar:

Cadillacs and Dinosaurs:
Çocukların çoğu bunu “Mustafa” adıyla bilirler, çünkü en çok tercih edilen karakterlerden birinin adı mustapha’dır. 4 karakter vardır, esas adam Jack, ayı gibi bir adam olan Mess, hatun karakter Hannah ve Mustapha. Jack kimsenin şeyinde değildir, esas adam çocuklar için her zaman Mustafa olmuştur. Bu oyunda delice adam dövmenin zevkine varılır. Adam dövmekle yetinilmez, bolca dinozor da dövülür. Her bölüm sonunda bi adet “boss” dediğimiz güçlü bi düşman gelir. İkinci bölümden sonra bu boss’lar abartı derecede güçlü ve hızlı olurlar ve jetonlar su gibi gitmeye başlar..

Punisher:
Marvel Comics karakterlerinden Punisher ve Nick Fury’i yönetebildigimiz hunharca adam dövme oyunudur.

Final Fight:
3 tane adamı seçebildiğimiz bu oyun, beat’em up tarzı (cadillacs and dinasours ve punisher gibi ilerleyip adam dövdüğümüz) oyunlardan biridir. Türkler bu oyunda yine “Mustafa” durumunda olduğu gibi karakterlerden birinin adını oyuna vermişlerdir ve bu oyundan “haggar” diye bahsedilmiştir.

Moonwalker:
Michael Jackson patlama yaptığında hemen atari oyunu üretilmiştir. İşte o oyun budur. Beat’em up’tır. Özel haraketi yaptığımızda ekrandaki herkes Michael ile birlikte dansetmeye başlayıp buharlaşır.

Pang:
Delice balon patlatılan bi oyundur. Bilmeyen yoktur. Her bölüm daha da zorlaşır. Ne yapması gerektiğini bilenler başarıyla oynarlar bunu.

Snow Bross:
Çip çip çip çip çip efektiyle manyak gibi rakiplerine kar atan 2 tane ucubenin serüvenleridir bu. Genelde kızlar oynar. Her bölümde bir cinlik vardır, o cinlikleri bilenler rahatça bitirirler bu oyunu.

Street Fighter:
“aduuket” “haaryuken” “taygıraparkat” gibi ne olduğu belirsiz embesil terimleri kafamıza kazımış hatta bu terimleri cümlede kullandırtmış olan bir oyundur bu. Ömründen çalmıştır insanların.. “abi tam bitiriyodum alekspu yaptı son anda” diye konuşan insanlar yaratmıştır..

Mortal Kombat:
Bu oyun küçük psikopatlar yetiştirmedeki başarısı ile unutulmazlar arasına girmiştir. Hayatının en verimli çağlarında kelleler koparan , fatality’ler yapan yüzlerce insan üretmiştir bu oyun.

-Bazı detaylar:

*Daha fazla jetonu kalmamış olan ve yenilmiş olan çocuklar, aletin jeton atıp devam edebilmemiz için “continue?” diye geriye saydığı o 10 saniye içinde koşup panik halinde jeton almaya çalışırlar. Panik halinde ceplerindeki son parayı jeton satan kişinin önüne dökerler, ama jetonu veren amca aynı heyecanı yaşamaz, o bezmiştir.. (Ağır ağır verir jetonu, “yemişim oyununu,yaş oldu elli küsür, hala atari salonu işletiyoz ulan” ifadesi vardır yüzünde..) Çocuk can havliyle son saniyede jetonu atıp oyuna devam eder.

*Kaybetmiş ve parası kalmamış olan çocuklar artık jeton alamayacaklarını bildikleri için o son 10 saniyeyi artis bi şekilde beklemeden giderler, ya da hızlıca tuşlara basıp 10 saniyenin çabuk geçmesini sağlarlar.

*Her atari salonunda “bu adamı senin için ben geçiyimmi abi” modeli çocuklar olur. Hiç bi zaman olumlu cevap almamalarına rağmen manyak gibi herkese bunu sormaktan çekinmezler. Yüzyılda bir olumlu cevap aldıkları durumlar olur, işte o an gerçekten bu çocukların sözünün eri insanlar olduklarını anlarız, çünkü aletin başına geçtiği o saniye içinde işini saniyeler içinde artist bi şekilde halleder ve rahatça o adamı sizin için geçer gerçekten de. Çünkü oyunu yemiş yutmuştur bu manyaklar..
*Yerde başkalarının düşürdüğü jetonları arayan ve gerçekten de günde en az 3 tane bulan şizofren model çocuklar da vardır.

*Çok az kişi oyun bitirebilir ve o kişilere devmiş gibi bakar diğerleri. O kişilerin havası bi başkadır lan.. Zaman içinde ortamda isim yapmışlardır bunlar..

*Oyunlar yetkili kişiler tarafından açılıp içerdeki ayarlarla zorluk seviyesi artırılabilir, bütün oyunların zorluk seviyesini maksimum yapmamış olan çok az atari salonu vardır. Çocuklar ise böyle bir şeyden haberleri bile olmadan masum şekilde delice jeton harcamaya devam ederler.

*Bazı oyunlar kafadan jeton harcamak için yapılmıştır, abartı derecede zor ve saçmadır. Bu oyunlarda kimsenin hiç şansı olmaz, zaten çocuklar da zaman içinde o oyundan cacık olmayacağını anlayıp yanına bile yaklaşmazlar.

*Street Fighter , Mortal Kombat tarzı oyunlarda bi çocuk oynarken yanındaki arkadaşı sıkıntıdan olsa gerek boştaki kolda oynuyomuş gibi yapar takılır düğmelere falan basar. İşte tam bu noktada oynayan çocuk yenilmek üzeredir ve başarısızlığına bahane aramaktadır, böylece bomba lafı patlatır :
“Basma olm herif azıyo!”…

pathetic